REKLAMA
Na szczęście nie każde piękne auto musi kosztować fortunę. Brera to klasyczny przykład utraty wartości z winy kiepskiego poprzednika. Powiedzmy sobie szczerze- GT nie była trwała. Bardzo dobrze, że to tylko stereotyp, bo Brera posiada trwałe zawieszenie, a funkcjonowanie elektroniki pokładowej nie przyprawia o ból głowy. Ale świetny design to nie wszystko. Kupując za 40 000 zł egzemplarz z silnikiem V6 i napędem Q4 otrzymujemy skuteczną maszynkę do pokonywania zakrętów i wywoływania na twarzy uśmiechu. W zasadzie jaki motor byśmy nie wybrali, Brera i tak będzie szybka oraz olśniewająco piękna.
Silniki:
Motorem zapewniającym prawdziwą moc doznań jest silnik 3.2 V6. Owszem, ma swoje wady, jak duże zużycie paliwa, ale odznacza się bardzo dobrymi osiągami i trwałością (nie licząc bezpośredniego wtrysku). Trzeba przyznać, że widlasta V6 bardzo dobrze pasuje do stylu Alfy. Za to silnik 2.2 JTS ma problemy z nietrwałym rozrządem i nagarem osadzającym się na zaworach- odradzam. Silnik 1.75 turbo o mocy 200 KM stanowi bardzo małą cząstkę egzemplarzy (od 2009 r.), ale jest lekki i oszczędny, więc wart uwagi. Kuszącą propozycją wydaje się motor 2.4 JTD, ale ten jest także awaryjny: problemy dotykają głownie układu dolotowego i systemu cyrkulacji spalin, a po za tym wszystkie diesle zostały wyposażone w nieszczęsny filtr cząstek stałych. Zdecydowanie lepszym wyborem będzie 170 KM 2.0 JTD.
Design:
Bez komentarza. W 2007 roku Brera została wybrana Europejskim Autem roku.
Koszty:
Zależne od silnika. Najdroższa w utrzymaniu będzie topowa V6, w dodatku bezpośredni wtrysk utrudnia montaż instalacji LPG. Przynajmniej w tym przypadku nie trzeba zmagać się z usterkami typowymi dla silników wysokoprężnych. Ceny części na szczęście nie są astronomiczne, a sporo z nich pasuje od popularniejszej 159.
Wnętrze:
Większość aut jest dobrze wyposażonych, aczkolwiek warto szukać sztuk z wyposażeniem dodatkowym, czyli nawigacją, skórzaną tapicerką, panoramicznym oknem dachowym Sky View oraz napędem na cztery koła Q4, który można było dokupić do mocniejszych silników. Za to radzę unikać rzadkich wersji z automatem, który generuje nie potrzebne kłopoty i znacznie pogarsza osiągi.
Awaryjność:
Brera, jak i bliźniacza 159 wykonały ogromy skok jakościowy jeśli chodzi o trwałość i bezawaryjność, ale do ideału trochę jej brakuje: zawieszenie będące bolączką poprzedniej generacji (GT, 156) zostało znacząco poprawione, najpopularniejszą usterką jest cieknąca przekładnia kierownicza.
Podsumowanie:
Polecam Brerę, jak i inne modele równorzędne osobom, które chcą wyróżnić się spośród tłumu nudnych i popularnych samochodów. Najlepszym wyborem wg. mnie będzie krajowa Brera z silnikiem 3.2 V6 i napędem Q4.
