
Pierwsze próby zastosowania klimatyzacji z elektronicznym sterowaniem Toyota prowadziła już w latach 60. w modelu Crown Eight (VG10A). Przy jej projektowaniu duży udział miała firma Nippondenso Co. Ltd. (dziś Denso). Niezwykle dynamiczny postęp japońskiego przemysłu elektronicznego sprawił, że urządzenia klimatyzacyjne stawały się mniejsze i bardziej wydajne. W 1971 roku w luksusowym modelu Century serii VG20, dostępnym wyłącznie na japońskim rynku, wprowadzono Toyota Automatic Climate Control System, czyli powszechną dziś dwustrefową klimatyzację z precyzyjnym sterowaniem za pomocą nowoczesnej elektroniki. Czujniki temperatury umieszczono w kilku miejscach we wnętrzu, m.in. w słupkach i przy podłodze pojazdu, co ułatwiało optymalny przepływ chłodnego powietrza z przodu i z tyłu kabiny.

Kolejny wielki przełom technologiczny w samochodowych układach klimatyzacyjnych nastąpił w sierpniu 1983 roku, gdy Toyota w modelu Crown (seria S120) zastosowała wydajną 10-cylindrową sprężarkę o zmiennej pojemności. Inżynierowie Toyoty jako pierwsi na świecie sprawili, że klimatyzacja z prymitywnej lodówki stała się naprawdę komfortową i prostą w użyciu opcją.
POLECAMY Pomysłowe rozwiązania Toyoty
źródło: Toyota