REKLAMA
W 1923 roku „Quadrifoglio" stał się znakiem nierozerwalnie związanym z Alfą Romeo. Wtedy to właśnie, po raz pierwszy, kierowca Ugo Sivocci zdecydował się przejechać wyścig Targa Florio z namalowaną na masce swojego „RL" zieloną czterolistną koniczyną, zdobywając pierwsze z dziesięciu zwycięstw w tych prestiżowych wyścigach.
Przyszło ono po 432-kilometrowym wyścigu na torze w Madonie (4 okrążenia po 108 km), przejechanego średnio z prędkością 59,040 km/h, czyli z oszałamiającą jak na tamte czasy prędkością, zważywszy na konfigurację trasy i nierówności terenu.
[Aby pobrać załącznik musisz być zalogowany na forum » zaloguj się]
Sukces Alfy Romeo był tak spektakularny, że pozostali kierowcy z zespołu, a wśród nich Enzo Ferrari, Antonio Ascari i Giulio Ramponi, zdecydowali się przyjąć na stałe przynoszącą szczęście, zieloną czterolistną koniczynę. Od tego momentu „Quadrifoglio Verde" stała się symbolem wyścigowych Alf Romeo, przekazanym później na specjalne serie produkowanych modeli, jako motyw przewodni, który łączy „samochody z wężem" służące do codziennej jazdy z tymi wyścigowymi.
To właśnie czterolistna zielona koniczynka wyróżniała się na ciemnej czerwieni Alfy P2, prowadzonej przez Brilli Peri, kiedy w 1925 roku w Monzy zatriumfował na pierwszych Mistrzostwach Świata Samochodów Wyścigowych, zdobywając pierwszy z pięciu tytułów Mistrza Świata zdobytych przez Alfę Romeo. Końcem lat dwudziestych, czterolistna koniczyna nadal odróżniała na torach Alfy Romeo rodzimej produkcji od Alf ze stajni Ferrari, której symbolem jest czarny rumak.
W latach 1950 i 1951, Giuseppe „Nino" Farina i Juan Manuel Fangio doprowadzili Alfę Romeo 158 i 159, czyli słynne „Alfetty", do sukcesu w pierwszych dwóch Mistrzostwach Świata Formuły 1. W latach 60. natomiast symbol koniczyny wyróżniałwersję przygotowaną do wyścigów modelu „Giulia", „TI Super", żeby później przez wiele lat widnieć obok niebieskiego trójkąta, znaku rozpoznawczego Autodelty: od „GTA" do „33" i dalej aż do dwóch Mistrzostw Świata zdobytych przez Alfę „33 TT 12" (1975) i „33 SC 12" (1977).
Działalność sportowa Alfy Romeo kontynuowana była również w latach 80., kiedy po powrocie do Formuły 1 w 1980 roku, powtórzyły się sukcesy w wyścigach dla samochodów seryjnych („GTV 6 2.5"), aż po głośny triumf „DTM" („Deutsche Tourenwagen Mesterschaft") modelu „155 V6 Ti" w 1993 roku i długą serię zwycięstw „156 Superturismo" (1998-2004).
Również Alfy Romeo z seryjnej produkcji posiadały zieloną czterolistną koniczynkę: były to modele o wyjątkowych osiągach, wyprodukowane na przestrzeni lat 60. i 80. Na niektórych symbol umieszczany był na karoserii i nie pojawiał się w oficjalnej nazwie - „Giulia TI Super", „Giulia Sprint GT Veloce", „1750 GT Veloce" czy „Alfasud Sprint" - inne natomiast, począwszy od lat 80., zawierają „Quadrifoglio Verde" w swojej oficjalnej nazwie, jak na przykład „Alfasud ti Quadrifoglio Verde", „Sprint Quadrifoglio Verde", różne wersje „33 Quadrifoglio Verde", „75 Quadrifoglio Verde" również w swoich amerykańskich wersjach, Spider 2.0 „Quadrifoglio Verde", „164 Quadrifoglio Verde", „145 Quadrifoglio Verde".
„Quadrifoglio Verde" powraca do aktualnych modeli Giulietta i MiTo
Oznaczone słynną czterolistną koniczynką wersje modelu MiTo i Giulietta wpisały się w tradycję najlepszych aut marki Alfa Romeo, przejmując ich dziedzictwo w postaci dynamicznych osiągów, z jednoczesnym zachowaniem walorów sportowych i norm poszanowania dla środowiska oraz codziennej, wygodnej eksploatacji.
Na przykład, wyjątkowa Giulietta 1750 TBi o mocy 235 KM „Quadrifoglio Verde", oferuje najmocniejszy silnik z gamy oraz zawieszenie, jak w prawdziwym sportowym aucie, gwarantujące przyjemność jazdy, stawiając ją na szczycie segmentu przy naprawdę zaskakująco niskim zużyciu paliwa i emisji spalin, jak na samochód o takiej mocy.
1750 TBi może poszczycić się momentem obrotowym równym 195 Nm/litr (najwyższym spośród silników benzynowych tej kategorii), a po włączeniu trybu Dynamic, wartość ta zwiększa się do 340 Nm osiąganych już przy 1.900 obrotach. W zespole napędowym zostały zastosowane nowoczesne rozwiązania technologiczne, takie jak wtrysk bezpośredni benzyny, podwójny rozdzielacz faz o pracy ciągłej, turbosprężarka i rewolucyjny system kontroli „scavenging', który redukuje efekt tzw. „turbo dziury". Doskonałe osiągi zapewnia również MiTo Quadrifoglio Verde 1.4 MultiAir Turbo o mocy 170 KM, który uzyskuje 124KM z 1 litra pojemności skokowej- jeden z najwyższych wskaźników na świecie. Poza tym, mocną stroną tego silnika jest niespotykany stosunek masy pojazdu do rozwijanej mocy (6,7 kg/KM), który od zawsze był kluczem do sukcesu samochodów Alfa Romeo, zarówno w wyścigach, jak i w użytkowaniu codziennym.
Alfa Romeo MiTo SBK Limited Edition 1.4 170 KM QV
Wyprodukowana w zaledwie 200 egzemplarzach i powstała na bazie wersji Quadrifoglio Verde, nowa MiTo SBK Limited Edition wyróżnia się pewnymi innowacyjnymi elementami, podkreślającymi cechy auta sportowego. Do elementów tych zaliczają się nowe listwy progowe, tylny sportowy zderzak, a także 18-calowe koła z tytanu, które podkreślają czerwony kolor zacisków hamulcowych marki Brembo.
Poza tym, ekskluzywna wersja posiada najmocniejszy silnik z gamy - 1.4 MultiAir Turbo o mocy 170 KM, który osiąga przyspieszenie od 0 do 100 km/h w niewiele ponad 7 sekund.
MiTo SBK Limited Edition może występować w dwóch kolorach nadwozia (czarny i czerwony Alfa), które mogą zostać zestawione z trzema kolorami dachu: czarnym, czerwonym Alfa i nowym białym Cristallo. Ten sam sportowy charakter można odnaleźć we wnętrzu samochodu - wyróżniają się tam siedzenia Sabelt z wyprofilowanymi oparciami z włókna węglowego, wykonanego przy zastosowaniu innowacyjnej technologii RTM (Resin Transfer Moulding), pozwalającej połączyć wysoką wytrzymałość mechaniczną z ograniczonymi gabarytami i lekkością. Na środkowym obiciu, wykonanym z Alcantary®, znajduje się logo Alfa Romeo w całkowicie oryginalnej formie. Całość została ozdobiona nowym, czerwonym ściegiem, podkreślającym rzemieślnicze wykonanie produktu; znajduje się on także na skórzanym poszyciu dźwigni zmiany biegów i kierownicy, którą wyposażono w przyciski sterowania radiem. Również ramka deski rozdzielczej stała się niepowtarzalna, dzięki zamieszczonej na niej tabliczce z napisem „SBK Limited Edition" i numerem (od 1 do 200).
Bogate wyposażenie standardowe przewiduje również: sportowe nakładki na pedały, dwukolorowy lakier, ramki reflektorów i świateł w kolorze szarego tytanu, tylne czujniki parkowania, automatyczną klimatyzację dwustrefową, przyciski do obsługi radia i telefonu na kierownicy, systemem głośnomówiący Blue&Me ze sterowaniem głosowym i mediaplayer MP3 z gniazdkiem USB i AUX-in, specjalne naklejki „SBK Limited Edition" w kolorze tytanowym oraz przyłącza do przenośnej nawigacji.
źródło: Furora
