REKLAMA
w 1962 roku. Samochód wzorowany na modelu Alpine A108 zyskał na stylu i stał się bardziej rasowy za sprawą bardziej płaskiej pokrywy komory silnika, większej powierzchni przeszklonej oraz tylnych świateł z Renault 8. Nowy blok silnika wymusił wprowadzenie zmian na poziomie wlotów powietrza ze względu na przymocowanie chłodnicy z tyłu bloku. Otwory u samej góry błotników wykonano z żywicy i zaślepiono czterema listwami chromowanymi. Wszystkie te zmiany jeszcze bardziej podkreśliły elegancki wygląd Berlinette A110. Prosta i zrównoważona sylwetka pojazdu jest wprost nieskazitelna.
Samochód dla pasjonatów
Jazda w Berlinette to niezwykłe przeżycie. Trzeba zdawać sobie sprawę, że ten samochód został zaprojektowany do wygrywania rajdów. I wygrywał je. Kiedy zajmiemy miejsce za kierownicą, natychmiast tworzymy z pojazdem jedność. Zwinność i właściwości trakcyjne to główne mocne strony modelu, wynikające z ustawienia silnika na wysokości tylnego zwisu. Silnik zapewnia dzięki temu wchodzenie samochodu w poślizgi, które można z łatwością kontrolować za pomocą kierownicy lub pedału przyspieszenia.
Berlinette i sport wyczynowy
Lekkość i zwinność modeli Berlinette pozwalały im dokonywać cudów na wyścigach samochodowych. Sprawiały radość kierowcom i zachwycały widzów, którzy mogli je obserwować w najdziwniejszych pozycjach akrobatycznych. Nie sposób wymienić wszystkich wyścigowych sukcesów, jakie odniosły te samochody. Spróbujmy jednakże podać przynajmniej najważniejsze z nich.
1961–1968: Początki
José Rosinski odnosi pierwsze zwycięstwo w A110 w rajdzie „Rallye des Lions” w 1963 roku.
W kolejnych latach różni kierowcy z "prywatnych stajni" pojawiają się na krajowych i międzynarodowych zawodach w samochodach znanych marek o dużo większej mocy.
- 1967 r.: Tworzenie silnej ekipy
Nazwa Alpine zostaje zmieniona na Alpine Renault. W zespole fabrycznym pojawiają się nowi kierowcy: Gérard Larrousse, Jean-Claude Andruet, Jean-Pierre Nicolas, a z "prywatnej stajni" startuje Bernard Darniche.
- 1968 r.: Pierwsze mistrzostwa Francji
Gérard Larousse wygrywa rajd "Śniegu i Lodu" (Neige et Glace) oraz rajd "Rallye de Lorraine", a Jean-Claude Andruet zyskuje tytuł Mistrza Francji po odniesieniu czterech zwycięstw w sezonie.
1969 r.: Zwiększenie mocy
Kierowcami, którzy wyróżniają się tego roku, są odnoszący kilka zwycięstw Jean Vinatier i Jean-Claude Andruet. Na koniec sezonu pierwszy z nich zostaje ogłoszony Mistrzem Francji w rajdach.
1970 r.: Mistrzostwo Europy i Mistrzostwo Francji
Model Berlinette 1600 S uzyskuje homologację w grupie 4 i może walczyć niemal na równi z innymi konkurentami o większej mocy. Jean-Claude Andruet, który po kilku wyczynach jest skłonny poskromić swój ognisty charakter, na zakończenie sezonu uzyskuje tytuł Mistrza Francji i Mistrza Europy.
1971 r.: Berlinette frunie nad Monte Carlo
Ove Andersson wygrywa rajd Monte Carlo, Jean-Luc Thérier zajmuje drugie, a Andruet
– trzecie miejsce. Andersson wygrywa również we Włoszech, gdzie walczy z armadą goniących go samochodów Fiat i Lancia. Odnosi również zwycięstwo w austriackim rajdzie Alp i w Akropolu, zapewniając ekipie Alpine międzynarodowy tytuł. Jean-Pierre Nicolas zdobywa natomiast Mistrzostwo Francji.
1972 r.: W drodze do chwały
Blok silnika 1600 zostaje zastąpiony blokiem o pojemności 1800 cm3 i większej mocy. Jean-Claude Andruet wygrywa Tour de Corse. Następnie odniesionych zostanie wiele zwycięstw, którymi podzielą się kierowcy ekipy. Na koniec sezonu Bernard Darniche zostaje ogłoszony mistrzem Francji, a Jean-Luc Thérier osiąga wielki sukces i wygrywa rajd "Rallye des Cévennes", mając na pokładzie silnik 1600 z turbosprężarką.
1973 r.: Punkt kulminacyjny
Wyobraźmy sobie najlepszych kierowców francuskich z tamtych czasów: Andrueta, Darniche’a, Thériera, Nicolasa czy Piota, nie zapominając oczywiście o doświadczonym Anderssonie, stojącej za nimi i oddanej im duszą i ciałem ekipie mechaników oraz samochodzie na najlepszym etapie rozwoju. Sezon rozpoczyna się od zwycięstwa odniesionego w rajdzie Monte Carlo przez Andrueta, za którym do mety przybywają cztery pozostałe modele Berlinette.
W Portugalii podwójne zwycięstwo odnoszą Thérier i Nicolas. W rajdzie Maroka Darniche jest rewelacyjny. Reszta sezonu też przebiega bardzo pomyślnie. Alpine Renault zdobywa tytuł Mistrza Świata, a Jean-Luc Thérier zostaje ogłoszony Mistrzem Francji
1974–1975: Ostatnie osiągnięcia oficjalnej drużyny
Nicolas wygrywa rajd Maroka. W "Tour de Corse" jest drugi, są to jednak ostatnie chwile Berlinetki i tego roku ostatnie zwycięstwo na pokładzie A110 odnosi Henry w "Critérium des Cévennes".
źródło: Renault
