nie zapominajmy że hamowanie silnikiem poniżej 1500 rpm to już nie jest takie oszczędne 
REKLAMA
Ciągle zastanawiające jest to, że eko driving wiązany jest z powolnością. Większość "obeznanych" z tą metodą kierowców zaprzecza. Moim zdaniem powolność eko drivingu nie wzięła się jednak z powietrza. Przykład?
Hamowanie silnikiem. Załóżmy, że jadę po prostym odcinku drogi, widzę, że na skrzyżowaniu przede mną pali się czerwone światło. Zdejmuję nogę z gazu i zwalniam. Dojście do perfekcji w tym względzie może oznaczać wręcz "doczołganie się" samochodu do skrzyżowania, co wkurzać może kierowców za mną, którzy np. nie jadą dalej prosto, a skręcają (na skrzyżowaniu może być warunkowa strzałka w prawo, bądź oddzielna sygnalizacja - akurat zielona - do skrętu w lewo).
Jeszcze bardziej irytujący może być fakt naszego hamowania silnikiem i przez to "pełzania" po drodze dla kogoś wyjeżdżającego z ulicy podporządkowanej, który widzi nasze auto i przez sekundę musi podjąć decyzję - zdąży wjechać przed nas, czy nie. Stwierdza na początku, że jednak nie da rady, ale później nadchodzi irytacja, bo widzi, że my "pełzając" dalibyśmy mu okazję do włączenia się do ruchu. A w tej sytuacji taki kierowca prawdopodobnie trochę sobie postoi, bo za nami już nazbierało się 20 samochodów, które uniemożliwią mu sprawne włączenie się do ruchu.
Moim zdaniem: Eko driving tak, ale ze zdrowym rozsądkiem, bo paliwo jest jednak tańsze od nerwów.
