REKLAMA
"JZ i LS to w tej chwili chyba najpopularniejsze motory w driftingu. Oba mają swoje zalety i inną charakterystykę. 2JZ to japoński, pancerny, 6-cylindrowy silnik, który najczęściej występuje z turbodoładowaniem. Natomiast LS to amerykańska V-ósemka, która świetnie radzi sobie zarówno w odmianie wolnossącej, jak i doładowanej oraz oferuje sporo momentu obrotowego już w dolnym zakresie" mówi wykładowca Uczelni Techniczno-Handlowej im. Heleny Chodkowskiej.
W swoim samochodzie polski drifter zamontował znany przede wszystkim z Toyoty Supry - ale nie tylko - silnik 2JZ. "Chociaż JZ jest kojarzony przede wszystkim z Suprą, w moim aucie mam akurat motor z Lexusa IS 300. W oryginale to była jednostka wolnossąca, czyli 2JZ-GE. Ale dodałem do niej sporą turbosprężarkę. Siłą JZ-ta jest przede wszystkim wytrzymałość. Przy stosunkowo niewielkich modyfikacjach ten silnik znosi 3-4 razy większą moc, niż fabryczna. Inżynierowie Toyoty zrobili kawał dobrej roboty" tłumaczy. A zapytany o to, dlaczego drifterzy bardzo rzadko korzystają z jednostek fabrycznie montowanych w ich autach, Trela tłumaczy "Z wielu motorów da się uzyskać moce wystarczające do rywalizacji w driftingu. Ale największym hamulcem są koszty i dostępność części. Skoro regulaminy pozwalają na przełożenie silnika, to po co inwestować większe pieniądze w motor słabo znany w tuningowym świecie, skoro można wybrać starszą, ale tańszą w eksploatacji i już sprawdzoną jednostkę? Tutaj nie chodzi o sentymenty".
Samochód driftingowy Jak zbudować profesjonalny samochód driftingowy?
Samochód driftingowy Nitro, chłodnice i komputer
