Volvo 850

850 to szwedzki samochód klasy wyższej, który w historii zapisał się wysoką trwałością i poziomem bezpieczeństwa biernego. Zastąpił dość wysłużony model 240, pośrednio także serię 700. Wszystkie egzemplarze zostały wyposażone w ABS, trzypunktowe pasy bezpieczeństwa i komplet poduszek powietrznych. W wersjach GLT i wyższej seryjny był także układ kontroli trakcji TRACS. W dodatku można było zakupić wersję z napędem na cztery koła.



Który wybrać ? Dla oszczędnych mogę polecić Volkswagen-owskiego diesla 2.5 R5 TDI (nie mylić ze słynną, zawodną 2.5 V6). To trwały i oszczędny motor pokonujący bez trudu przebiegi rzędu pół miliona kilometrów, niestety większość egzemplarzy jest wyeksploatowanych do granic możliwości. Jedyną jednostką napędową w 850, którą mogę odradzić jest dwulitrowy benzyniak, w którym często zdarzają się wycieki oleju spod pokryw zaworów. Nie jest to jednak tak poważny defekt, że należy się nim kierować podczas zakupu. Na drugim końcu skali mocy znajduje się sportowy model T5-R z turbodoładowaną, rzędową "piątka" zapewnia ciężkiej limuzynie (bądź kombii) iście sportowe osiągi. Ta sama jednostka wiele lat później wylądowała pod maską Focusa ST z 2006 roku: to bezsprzecznie dowodzi o świetności tej wiekowej konstrukcji. T5-R zostało wyprodukowane w limitowanej ilości 5500 sztuk, z czego prawie połowa została pomalowana na kolor bananowej żółci, która budzi dość mieszane uczucia: z jednej strony żółty to bez wątpienia kolor, który kojarzy się z osiągami i sportem (np. Megane RS), ale pastelowy odcień psuje całe wrażenie.

Wnętrze: 850 sprzedawano w bardzo licznych wersjach wyposażeniowych: dlatego też możemy znaleźć zarówno egzemplarze z tylnymi szybami na korbkę i welurową tapicerką, jak i auta ze "skórą", tempomatem i drewnianym wykończeniem kokpitu. Zresztą ten materiał bardzo chętnie wykorzystywano w naszym Volvo: drzewne wstawki mogły znajdować się na kierownicy, desce rozdzielczej, boczkach drzwi, lewarku zmiany biegów, a nawet tunelu środkowym. Sportowe wersje, jak T5-R miały także fotele ze skóry łączącej się z pasmami alcantary. Najbogatsza, luksusowa odmiana CD była wyposażona nawet w automatyczną klimatyzację, radio CD i tempomat.



Awaryjność: Na rynku wtórnym panuje opinia, że stare, kanciaste Volvo są niemal niezniszczalne: z milionem kilometrów na liczniku nadal łapczywie połykają wstęgę autostrady niczym amator włoskiej kuchni nitkę dobrego spaghetti. Nawet nie zamierzam próbować obalić tą teorię, bo solidność dwudziestoletniej, szwedzkiej konstrukcji z półtora-milimetrowej blachy niejednokrotnie udowodnili ludzie, którzy po czołówce z prędkością 80 km/h wychodzili z Volvo i jedynie otrzepywali kurz ze swojego wełnianego sweterka. Niestety, większość "osiemset-pięćdziesiątek" jest już zajeżdżonych do granic możliwości, kupując kombi z dieslem mamy niemal stuprocentową pewność, że należało w przeszłości do ekipy remontowo-budowlanej lub wożono nim worki z cementem na budowę. Patrząc pod tym kątem, najmniejsze ryzyko trafienia na minę to wybór zadbanego, kolekcjonerskiego T5. Ale tutaj właściwie mijamy się z celem: bowiem kupując 850 raczej nie należę do ludzi chcących trwonić kilkanaście tysięcy złotych na prawie 20-letnie auto (bez urazy). Dla zainteresowanych: link do bardziej szczegółowych informacji na temat T5: <<Klik>>

Koszty: Ceny zakupu 850 wahają się pomiędzy 3 000 (prawdopodobnie tylko na złom), a 12 000 (850-R), ale kupując egzemplarz z tej dolnej granicy wkrótce koszt napraw i części, które trzeba będzie wymienić z powodu zwykłego zużycia znacznie przekroczy wartość auta. W Niemczech wypieszczone, sportowe wersje, które zasługują już na status youngtimera są wystawiane nawet za 9 000 euro ! Ceny części ze względu na wiek auta są już łatwo dostępne m.in. na szrocie i dość tanie. Jedynie spalanie może się okazać nieprzeciętnie wysokie, szczególnie w wersjach sportowych. No cóż, wysoka masa własna auta i aerodynamika kartonu po telewizorze robią swoje. No, co do masy to właściwie nie do końca prawda: zaskakujące, ale 850 waży mniej niż nowy VW Golf z dwulitrowym dieslem. Jeśli wolicie niemieckiego kompakta, to życzę szerokiej drogi. I powodzenia przy zderzeniu czołowym !